Pse nuk e doni mikun tim vorfnjak ?

by Arlind Sat 20 Dec 2008, 23:12

E shikoj të strukur në një qoshe
Dridhet edhe kur nxen dielli,
Humbur shikim ne largësi
Sikur po e përpin qielli!

Diçka mundohet të më thotë
Asnjë fjalë nuk ia marr vesh,
Nuk dallon dot fytyra e tij
Qan apo qesh!?

E shikoj me shumë dhembje
Ngre duart lart dhe pyes: O zot?
Kështu për të vuajtur
Pse e solle në këtë botë?

I leckosur, shpirtëvrarë
Çdo kalimtar e shikon,
Mos vallë ndonjëri nga ata
Në dorë ndonjë euro ia lëshon?

Barkun bosh, syrin mjegulluar
Mendjen nuk dihet ku e ka,
I përbuzur nga të gjithë
Vëtëm pse është fukara?!

Nuk durohem dot i afrohem .....

Pse rri i strukur në qoshen e ftohtë
Të rrah era, Të lag shiu...? Pse ?

- Askush s’më vëren, jam sikur hije
Kokën për mua askush më nuk qan,
Po tretem sikur kurrë nuk isha
Asnjë gjurmë n’këtë jetë pa lënë!

....... Po ti pse je këtu
Pse nuk shkon në shtëpi
Pi një kafe ngrohu miku im je ti.

- Në vend të kafës që çdokush e pi
Që nga gjumi i natës të zgjohet,
Unë çdo ditë e pi një gotë me helm
Fundit i jetës sime o mik po më afrohet!

by Voglushja Sun 21 Dec 2008, 11:51

Arlind wrote:E shikoj të strukur në një qoshe
Dridhet edhe kur nxen dielli,
Humbur shikim ne largësi
Sikur po e përpin qielli!

Diçka mundohet të më thotë
Asnjë fjalë nuk ia marr vesh,
Nuk dallon dot fytyra e tij
Qan apo qesh!?

E shikoj me shumë dhembje
Ngre duart lart dhe pyes: O zot?
Kështu për të vuajtur
Pse e solle në këtë botë?

I leckosur, shpirtëvrarë
Çdo kalimtar e shikon,
Mos vallë ndonjëri nga ata
Në dorë ndonjë euro ia lëshon?

Barkun bosh, syrin mjegulluar
Mendjen nuk dihet ku e ka,
I përbuzur nga të gjithë
Vëtëm pse është fukara?!

Nuk durohem dot i afrohem .....

Pse rri i strukur në qoshen e ftohtë
Të rrah era, Të lag shiu...? Pse ?

- Askush s’më vëren, jam sikur hije
Kokën për mua askush më nuk qan,
Po tretem sikur kurrë nuk isha
Asnjë gjurmë n’këtë jetë pa lënë!

....... Po ti pse je këtu
Pse nuk shkon në shtëpi
Pi një kafe ngrohu miku im je ti.

- Në vend të kafës që çdokush e pi
Që nga gjumi i natës të zgjohet,
Unë çdo ditë e pi një gotë me helm
Fundit i jetës sime o mik po më afrohet!

Te lumt Arlind per poezin,te uroj sukses gjithmon dhe dhasht zoti qe asnjeher ne jeten tende te mos ndihesh keq gjithmon te mbizotroj lumturia ne familjen tend.sukses Arlind

by Bukuroshi Mon 22 Dec 2008, 20:16

Ne shkoll une kur shkoi
Ne rruge femi takoi
Doren ce ta shtrin
Ke ndonje cent te imet

Sa me vjen kec per ta
Sa kam dhembshuri
Per moshataret e mi
Ce ne neper rruge rrin

Si te kisha mundesin
Ti ndihmoj keta femi
T`ua largo farferin
Dhe te ndjehen mir.

Te faleminderit Arlind, per ket poezi, me bere edhe mua ta thur nje po une jam fillestar dhe nuk e kam ber te bukur si tenden
Te pershendes Arlind klm

by Erza Tue 23 Dec 2008, 23:52

Arlind wrote:E shikoj të strukur në një qoshe
Dridhet edhe kur nxen dielli,
Humbur shikim ne largësi
Sikur po e përpin qielli!

Diçka mundohet të më thotë
Asnjë fjalë nuk ia marr vesh,
Nuk dallon dot fytyra e tij
Qan apo qesh!?

E shikoj me shumë dhembje
Ngre duart lart dhe pyes: O zot?
Kështu për të vuajtur
Pse e solle në këtë botë?

I leckosur, shpirtëvrarë
Çdo kalimtar e shikon,
Mos vallë ndonjëri nga ata
Në dorë ndonjë euro ia lëshon?

Barkun bosh, syrin mjegulluar
Mendjen nuk dihet ku e ka,
I përbuzur nga të gjithë
Vëtëm pse është fukara?!

Nuk durohem dot i afrohem .....

Pse rri i strukur në qoshen e ftohtë
Të rrah era, Të lag shiu...? Pse ?

- Askush s’më vëren, jam sikur hije
Kokën për mua askush më nuk qan,
Po tretem sikur kurrë nuk isha
Asnjë gjurmë n’këtë jetë pa lënë!

....... Po ti pse je këtu
Pse nuk shkon në shtëpi
Pi një kafe ngrohu miku im je ti.

- Në vend të kafës që çdokush e pi
Që nga gjumi i natës të zgjohet,
Unë çdo ditë e pi një gotë me helm
Fundit i jetës sime o mik po më afrohet!