Idrizova - shtëpia e ferrit - Avni ELMAZI

E shikova mirë e mirë për disa çaste dhe ia ktheva përshëndetjen me dashamirësi.
Pastaj më tha ngadalë se : Jam Avni Elmazi ! Jam nga Sërmnova e Gostivarit.

Desha t'u tregoj !, vazhdoj Avniu. Se organet e burgut na kanë porositur neve ca të burgosurve, që mos të kontaktojmë me ju. Dhe, na janë kërcënuar se , po qe se e bëjmë këtë, do të ndërmarrin masa të rrepta.

-Baci Shaban! Pa marrë parasyshë se na kanë ndaluar të flasim me ju, unë nuk do ta bëj këtë ! Përkundrazi, unë gjithnjë do të kontaktoj me Ju ! Nëse do të keshë nevojë për ndihmë, trego! Jam gati të të ndihmoj !

AVNI ELMAZI

Ti bujk, mesues, coban.
Ti malesor trim, punetor.
Ne dore Ti shkopin mban,
Perballe nje fshat te tere.

Si t'njihje kufinjte Ti ?
Ne malet e vendit tend.
Robnuar , jetoje ne liri,
Vendlindjes kend me kend.

Na mohuan gjuhen neve,
bagetise, kullosen dhe barin.
Ky soj i me te pafeve,
Rob desh te mbaje shqiptarin.

Ashtu ngrysur , menduar,
i urte dhe s'deshe luftim.
Por c'ti beje turmes terbuar,
Provuan tendin guxim.

E kam emrin Avni,
Me hapni rrugen te shkoj.
Jam dhe une vendali,
dhe une ketu jetoj.

Shumice ishin ata,
dhe mesuesi i ri ishte vete.
U be nam , u be hata,
u be lufte e vertete.

Eshte e vertete ,kot s' thone,
Fati i prin vec guximtarit.
ngjarje qe kujtohet gjithmone,
Mesuesi me zemer t'shqiptarit.

I shtriu te gjithe per toke,
Arme kishte shkopin per bageti.
Arme zjarri kishin ata marroke,
zemren zjarr ,ky djale i ri.

Kohe te tjera ishin athere,
teli i ciftelise te mori.
"Kenga e mesuesit",ish per ne nder,
dhe tmerr per at soj horri.


Kujtim e mbaje per jete,
ate takim,ate doreshterngim.
O , shqiptar i vertete,
O, amanet per clirim.

Dhe lajmi zi kur erdhi,
me kujtohet si sot.
Kortezhin e gjate e zverdhi,
me ligeshtim, lule dhe lot.

Tek varri ku pushon,
malet kurore permbi.
Me emrin Tend , Iliriden mbron,
Lavdi Avni, ....... Lavdi...


Xhabir Halili Çikago

E shikova djaloshin e sinqertë dhe mendja më shkoj te gjakpirësit që mendonin natë e ditë se si të na nënshtronin.

Iu falnderova për informatën dhe për atë që m'u bë shok besnik në ato momente shumë të vështira. E porosita që të ketë kujdes, të mos u besojë shumë njerëzve dhe se do të kontaktonim përsëri.
[/td][/tr][/table]
verejtje e fundit !

Shaban XHELADINI, përballë turmës së mbledhur, duke u dridhur në mortpërkujtimin e njëvjetorit të Avniut vazhdonte :

Në takimet e mëvonshme Avniu më tregonte se pse ishte në burg! Më fliste për jetëtën dhe mallin që e kishte marrë për fshatin. Në përgjithësi fliste për gjendjen tonë nën sundim.

E brengoste pamasë çështja shqiptare. Zhvillimi i rrjedhave që dita ditës nisej me shënjestrën goditëse të robërisë. Prandaj, në sytë e tij shihja patriotin e vërtetë.

Aq ma shumë, kur Avniu më fliste se shkruan ditarin për të gjitha ngjarjet që ndodhnin në burg...

Ishte ky vetëm një detaj nga gjithë takimet dhe kujtimet për Avniun, i cili, në burg dinte të mbahej si burrë. Kurrë nuk binte në grackën e provokimeve të ndryshme që i kurdisnin organet për të na malltretuar, ashtu siç ishte rasti i kurdisjes së thikave...

Për të gjitha Avniu kishte përgjigjen e merituar.

Në fund, duke fshirë lotët burri që kishte qëndruar nëpër gjithë burgjet pa u nënshtruar, Shaban XHELADINI, për dhembjen që ndjente për Avni Elmazin në shenjë lutjeje tha :

Në këtë rast nuk mund pa mos i përmendur edhe shokët e tjerë si Hasanin dhe Naiti nga Shkupi, Nijaziun nga Gjilani, Xhaferrin, Rexhën, Beqirin, Gafurrin, Rafiun, Zaimin, etj, patriotë, me të cilët bisedonim në burg për hallet e popullit shqiptar.

Ndërsa Avniu, në kujtesën time ka mbetur një djalosh i drejtë dhe trim, të cilin do ta kujtoj me respekt.

Shokët si ai të bënin që të të vijë ma rëndë kur del nga burgu !
I tillë ishte rasti im, që më takoj të dal para tij!

Lajmi për vdekjen e Avniut më ka tronditur thellë ! Sidomos pse ishte më i ri në krahasim me mua! Pse ishte i guximshëm dhe dinamik! E mbi të gjitha, patriot dhe i zgjuar.

Ai gjithmonë do të mbetet në kujtesën tonë!

Lavdi Avni - Hero !