Shqipetaret ne Rrumani, nje histori e'lashte

Prishtinë, mars 2004 (KeL/KD) - Viti 1595 është data që dokumenton vendosjen e shqipëtarëve në trojet rumune. Kjo datë vërtetohet nga një dokument i Simon Movilës më 1602-shin, në lidhje me vendosjen e disa shqipëtarëve në fshatin Këlinesht të rrethit Prahova. Një histori e lashtë 406-vjeçare e Rumanisë, lidhet me vendin e vogël në juglindje të Evropës - Shqipërinë. Sot në shekullin e ri shqiptarët e Rumanisë përbëjnë një minoritet të konsiderueshëm: me një gazetë, shoqatë që mbron të drejtat e tyre dhe kanë të drejtën të kenë përfaqësi në Parlament. Janë të shumtë ata që kanë jetuar aty disa breza radhazi, por edhe më shumë ata që, së fundmi, kanë prefeuar të jetojnë në qytetin gjigant që ndryshe e quajnë ,Parisi I vogël". Në hyrje të Bukureshtit, duke ardhur nga aeroporti, duket Harku i Triumfit, përmasat e të cilit janë më të vogla se ai francezi, por madhështinë e kanë të njëjtë. Pas Luftës ruso-turke, po në këtë vend u ndërtua një hark druri më 1877-1878, ndërsa pas Luftës së Parë Botërore, u ndërtua harku që është sot apo indipendenca e Rumanisë. Çdo gjë duket uniformë në rrugët e kryeqytetit rumun, që nga pllakat e trotuareve e deri te ndërtesat që kanë pothuaj të njëjtën arkitekturë dhe ngjyrë gri. Përmes Bukureshtit rrjedh lumi I Dëmbovicës që përshkon 24 kilometra. Shumë vite më parë lumi ka qenë i thellë, ndërsa në kohën e Çausheskut u zgjerua shtrati, duke e ulur kështu thellësinë. Edhe pse gjatë 10 vjetëve të fundit Rumania ka kaluar në një regjim tjetër udhëheqjeje, tranzicioni nuk e shkatërroi qytetin gri. Figura më e spikatur politike mbetet ende Çaushesku. Si vend kristian, rumunët gjykojnë negativisht ekzekutimin e padrejtë të diktatorit më 25 dhjetor 1989, pikërisht në ditën e Krishtlindjes, madje disa njerëzve i mbushen sytë me lot kur kujtojnë gjyqin që zgjati vetëm 30 minuta dhe ekzekutimin në ditën e lindjes së Krishtit.