" ENCIKLOPEDIA MAQEDONASE " !?

Komplimentat e mija per temen krayzi ka munguar nje teme e tille dhe vertet ke bere nje pune shume te vyer me hapjen e saj.
Une do komentoja ne shkrimin tend shkurt duke lene vend dhe tjerve.
Veper tjeter skandaloze e atyre qe e quajne veten akademike e ne te vertete jane instrument i Nikolla Gruevskit i cili me duart e perlyera nga gjaku i deshmoreve te luftes se 2001 edhe nje here ne menyre te paskrupullt po njollos historine e shqiptareve.
Shqiptaret jane nje popull etnik ne ballkan me tradita doke dhe zakone te lashta dhe nuk mund te lejojme qe historia jone e lavdishme te njolloset ne kete menyre nga ata qe veten e quajne maqedon me komb jane bullgar me fe joautoqefale dhe me emer te huazuar grek.Andaj duhet qe Tirana dhe Prishtina si qendra qe duhet te mbrojne itneresat e shqiptareve ketu te ndrehyjne urgjentisht per te shmangur nje konflikt te mundshem.

ato te shikojne mardhenien me grekun qe nuk e kane ne terezi dun me u kap dhe me ne kesaj i thone nuk ke cfare i bo gomarit i bie samarit

Nuk mund te pritet nga kalemxhinjte e vetequajtur akademike te nje populli qe per pese vjet tri here e nderruan identitetin e vet kombetar qe te trajtojne me objektivitet historine e lavdishme te shqiptareve!
Te gjithe ata qe njohin historine e Ballkanit e dine fare mire se ne keto hapesira vetem nje popull nderroi tri here identitetin e vet: deri ne vitin 1940 identifikohej si serb, nga viti 1941 deri ne vitin 1944 si bullgar e pas vitit 1945 si maqedonas... e shume shpejt do te lexojme nje popull i shuar qe nuk egziston. Keta mburren me rrena dhe falsifikime eshte te vje te vjellesh kur degjon gjera te tilla. Populli shqiptar nuk ka falsifikuar historin e tije ate e njef bota dhe keta te paskrupellt kaq dijne dhe kaq mendojne por eshte ajo qe ua djeg mushkerit sepse pa popullin shqiptar Maqedonia nuk do te egzistonte kurr. Nuk e shof te nevojshme qe te brengosemi se nje akademiku sy ky qe ka krijuar kete enciklopedi i vje era me shume se mutit.

Une sot ne edicionet informative degjova qe do e heqin.

Pak ka rendesi e heqin apo jo se edhe ashtu tere bota e di dhe ka shprehur mendimi e vete se eshte nje falsifikim ose shkurt shqip nje shkrim i nje kalemxhiu proserb.Rendesi ka se ata ketu treguan kush jane dhe cka jane andaj duhet patur kujdes te dijme me cfar tradhetare e armiq kemi te bejme. Bota e di kush jane dhe kur ne keto troje dhe nga kane ardhur shqiptaret. Te gjithe ua kan bere me dije dhe keta dashten nuk dashten kan me heqe sepse nuk jetohet me genjeshtra.

Keto absurdite i zgjidhin akedemiket dhe shteti.Masa e gjere e popullit duhet te ruaj qetesine dhe mos te bjer pre e provokimeve.

Antivlerat e nje populli te ulte gjithmone i sulmojne vlerat e nje populli te ngritur! Problemet historike te nje populli vetem sa po vine e po rriten, ndersa kjo rritje nuk eshte duke u bere ne baze te fakteve te verteta, por ne baze te shpifjeve dhe falcifikimeve me genjeshtra te ndryshme, duke ngritur veten, ne te njejten kohe duke pasur per qellim uljen e vlerave te nje populli me vlera te larta .

Kundershto te te njofin te tjeret, dhe te behesh dikush ! -- Jo gjithehere ky definicion mund te jete rruga e duhur per arritjen e asaj qe pretendon .

Nje shtet nuk e mbajn vetem akademiket, sepse loja jo e duhur e akademikeve eshte duke i sjellur keta ne kete gjendje, sepse po te ishin akademiket ne vendin e duhur ne kohen e duhur , ketyre nuk do t'u vinte rasti te ta perllosin historine .

Kjo genjeshter qe eshte bere publike nga ana e Maqedonise, eshte po e njejta loje e Serbit, vetem se dallojne ne emer.

Te gjithe ata njerez, i gjithe ai popull i cili nuk ka identitet personal, ai do te mundohet ne cdo menyre ta sulmon ate qe eshte i ngritur dhe ka identitet!

Per ate thuhet nje fjale : Karvani duhet te ece para e te mos stopoi, ndersa qent le te lehin sa te duan !

Me mir do te ishte ti vehet emri ''ENCIKLOPEDIJA E URREJTJES''

Kjo enciklopedi e kesaj pseo-akademije e ve nen thumb historine e popullit Shqipetar,ironizon atoktonine Shqipetare, shtremberon faktet hostorike dhe qka eshte me e keqja banalizon kulturen dhe traditen Shqipetare '' si njerz qe kan zbritur nga mali'' qe nenkupton njez primitiv, duke treguar urrejtjen te cieln e kan kunder popullit Shqipetar.

Kjo enciklopedi me strukturen e saj destruktive dhe aspak stabile , ka krijuar tani me harmonizimin e konflikteve ndernacionale edhe ashtu te brishta qe kan qen ne mes popullit Shqipetar dhe atij ''Maqedon'' po qe se mund ta quajm maqedone sepse ky identitet i tyre vjen nga populli Bullgar dhe nuk ka pasur asnjeher popull maqedon. Kjo vertetohet m vetfaktin kur ne kohen e Turqise ne asnje dokument te tyre nuk figuron emri ''maqedon'' pra ishte dhe si po duket do te mbetet in-ekzistent.

Si provë për vjetërsinë e shqiptarëve në Maqedoninë e sotme është sjellë prej kohësh edhe emri i qytetit të Shkupit. Sipas P. Skokut, shqiptarët kanë ruajtur emrin e vjetër të qytetit të Shkupit sipas ligjeve të gjuhës së tyre. Emërtimi i tyre, Shkup tingull për tingull mbulohet me formën latino-dardane Scupis dhe kurrsesi nuk mbështetet në formën sllave ose trake.
Për vjetërsinë e vendbanimeve shqiptare në territoret e Maqedonisë së sotme flasin edhe emrat e kështjellave të ndërtuara e të rindërtuara nga Justiniani në Dardaninë antike (Kosovë e Maqedoni perëndimore) që përmend Prokopi i Cesaresë. Emrat që përmenden atje nuk shpjegohen me anë të greqishtes e të latinishtes, kurse disa prej tyre afrohen me fjalë të leksikut të shqipes ose ruajnë gjurmë të një tradite ilire. Dokumente historike të pakundërshtueshme dëshmojnë praninë e popullsisë shqiptare në krahinat perëndimore të Maqedonisë së sotme edhe në shek XIII-XIV. Në shek XIV flitet për shqiptarë dhe vllehë, si dhe për tufa të tyre në rrethin e Pollogut. Stefan Dushani dhe Uroshi ja dhanë përfundimisht Manastirit të Tetovës krahinën pranë Novi Dolit. Themeluesit kishin shënuar se atë nuk mund ta përdorin as tagërmbledhësi i krahinës, as vllehët, as shqiptarët. Shqiptarët përmenden si popullsi e vendosur (jo shtegtare) e Pollogut në shek. XIV. Në regjistrin e pronave të Manastirit të Tetovës njoftohet edhe për njëfarë Progon-i, i cili kishte marrë si pronë në mënyrë të ligjshme Pleshën e Tetovës që i përkiste këtij manastiri. Këtë emër Progon, me sa duket, e mbante një shqiptar. Sipas Selishevit, edhe në shek. XV ka njoftime për shqiptarë jo shtegtarë në Pollog. Edhe K.Taliavini ka pranuar që dokumente historike të padiskutueshme i përmendin shqiptarët si frekuentues të pazarit të manastirit të Shën Gjergjit pranë Shkupit. Ai përmend një dokument të mbretit të Serbisë, Stefan Urosh Milutin ku shkruhej se: "Në kohën e mbretit Milutin (1282-1321), në panairin e vjetër të Shën Gjergjit, që zgjaste 8 ditë, ndër të tjerët edhe shqiptarët duhej t’i paguanin igomenit doganën e ligjshme". Edhe historiani maqedonas, Aleksandër Stojanovski pranon ekzistencën e popullsisë shqiptare në Maqedoninë Perëndimore para pushtimit turk, çka për nahijen e Kërçovës provohet edhe nga Regjistri turk i shek. XV. Sipas këtij Regjistri, një nga tri mehallat e Kërçovës mbante emrin Arnautsko, ku janë regjistruar emra shqiptarë si këto: Gjon, Martin, Progon, Gjergj, Gjin, Arnaut. Defterët turke të Maqedonisë si edhe dokumente të tjera sllave-bizantine dëshmojnë se shqiptarët përmenden, përveçse në territoret e tyre të sotme në Maqedoni, edhe në shumë vendbanime e krahina të tjera si Nahija e Mariovës, e Velesit, e Poreçës, e Manastirit etj. Këtu duhet shtuar se edhe në kohën e Skënderbeut, kufiri i principatë së Kastriotëve shkonte deri në afërsi të Gostivarit. Të gjitha këto na shtyjnë të pranojmë se popullsia shqiptare vazhdonte të jetonte në Maqedoninë perëndimore edhe në shek. XIII. Këto të dhëna kundërshtojnë pikëpamjet e studiuesve serbë ose maqedonas, po edhe të atyre të Akademisë së shkencave të Maqedonisë, që mendojnë se shqiptarët e Maqedonisë Perëndimore janë kolonë jo të hershëm që kanë ardhur në shek.XVII-XVIII-XIX. Edhe K.Tagliavini insistonte për praninë e shqiptarëve si vazhdim i pandërprerë i popullsisë së hershme iliro-shqiptare në Maqedoni në shek. XIV, duke shtuar që gjatë sundimit turk Maqedonia në turqishte quhej Arnavutlluk dhe banorët e saj Arnavutllar (Tagliavini, 1942, 14). Këto pikëpamje gjejnë mbështetje edhe nga të dhënat gjuhësore e dialektologjisë historike shqiptare. Së pari, në territorin ku shtrihen të folmet shqipe të Maqedonisë, kalon kufiri që ndan dy dialektet e shqipes si vazhdim i natyrshëm dhe i drejtpërdrejtë i kufirit të dy dialekteve të shqipes brenda territorit të Republikës së Shqipërisë. Pra në jug të Strugës kalon kufiri që ndan të folmet gege të Maqedonisë perëndimore të sotme nga të folmet toske, çka tregon që të folmet shqipe të Maqedonisë perëndimore të sotme kanë marrë pjesë drejtpërdrejt dhe në mënyrë të natyrshme në ndarjen dialektore të shqipes në gegërishte dhe toskërishte. Në të mirë të kësaj flet edhe fakti tjetër që në zonën e Strugës, në territorin ndërmjet dy dialekteve të shqipes ndeshen edhe të folme të ndërmjeme ose kalimtare (e folmja e fshatrave Frengovë, Kalishtë dhe Radonishtë të Strugës). Pra në territorin poshtë Strugës kalimi nga njeri dialekt në tjetrin bëhet shkallë-shkallë, çka flet për vjetërsinë e pranisë se dy dialekteve të shqipes në këto territore. Në një rast tjetër ne besojmë se kemi provuar se kjo ndarje është parasllave, kështu që edhe kufiri ndërmjet të folmeve gege dhe toske në Maqedoninë e sotme perëndimore është i kësaj periudhe. Së dyti, të folmet gege të Maqedonisë, që shtrihen deri në rrethinat e Shkupit në lindje dhe deri në Strugë në jug, formojnë një njësi dialektore më vete brenda gegërishtes së bashku me të folmet që shtrihen brenda kufirit politik të Shqipërisë deri në luginën e Drinit të Zi. Ato i përkasin grupit lindor të gegërishtes qendrore, kanë pra tiparet e dialektit të Veriut ose të gegërishtes në përgjithësi dhe tiparet e gegërishtes qendrore në veçanti, si edhe disa tipare karakteristike të veçanta që e dallojnë si njësi dialektore më vete brenda gegërishtes qendrore. Kjo tregon se të folmet shqipe të Maqedonisë kanë marrë pjesë drejtpërdrejt dhe në mënyrë të natyrshme në zhvillimin historik të strukturës dialektore të shqipes në përgjithësi dhe të gegërishtes në veçanti si pjesë përbërëse e pandarë e tyre. Pra, të folmet gege të Maqedonisë së bashku me të folmet brenda kufirit politik të Shqipërisë deri në Luginën e Drinit të Zi, formojnë një njësi dialektore më vete brenda gegërishtes dhe kanë disa tipare dalluese që i veçojnë nga të folmet e gegërishtes veriore dhe jugore. Ne mendojmë se fakti që të folmet shqipe të Maqedonisë kanë marrë pjesë drejtpërsëdrejti dhe në mënyrë të natyrshme në zhvillimin historik të strukturës dialektore të shqipes, është një provë tjetër e rëndësishme e vjetërsisë së popullsisë shqiptare të Maqedonisë në këto territore. Kështu që janë pa baza pikëpamjet që i shohin këto të folme si rezultat zgjerimesh ose kolonizimesh të reja. Janë pra jo bindëse, madje tendencioze pohimet e bëra se shqiptarët e Maqedonisë së sotme janë kolonë jo të hershëm që kanë ardhur në shek. XVII-XVIII deri në fillim të shek. XIX. Analiza që u bë këtu, po edhe të dhëna të tjera historike e gjuhësore, që nuk qe e mundur të paraqiten këtu, mendojmë se vërtetojnë praninë e pandërprerë të shqiptarëve në territoret e tyre në Maqedoninë e sotme perëndimore.

Kjo është Enciklopedia Reale por injorantet dhe shkurtpamsit, shovenistet... këtë nuk mund ta pranojnë e mirë e tha Naki në shkrimin e tije ku pret mirë nga nje popull apo akademik që brenda 5 viteve tri herë e ndërron identitetin e tijë. Bota po qesh me ta dhe do qeshim edhe më shumë kur nesër do thonë Na falni po e tërheqim Enciklopedin. Hahahahaha....

Shënim: i kërkoj falje krayzi-t mu dashtë të editoj titullin duke e vurë në thojza ngase edhe ashtu do të mbetet një pluhur që do ta bart era ose thjesht një libër e hargjim fletësh i një kalemxhiu shkurtpamës.