Rosaku i shemtuar

Na ishte njehere nje rose qe polli kater rosak shume te bukur,po kur u qa veza dhe doli i fundit…”oh!c rosak i shemtuar!” kur mama rosa shkonte per te notuar me te vegjelit atehere te gjitha kafshet e fermes dilnin per ti pare: eh qe fatkeqesi!rosaku me i vogli eshte me trashulluqi dhe me i shemtuari! vellezerve u vinte turp prej tij.-e sheh,per fajin tende e gjithe bota na ka sqepur syt e na sheh! rosaku i shemtuar u largu aq shume nga tufa sa doli ne bregun tjeter.atekohe u degjua nje e shtene dhe aj pa nje tufe patash te egra qe u ngriten fluturim.sakaq,langoi i gjahtarve zuri ta ndjek nga pas gjithe tersellem.ia mbathi nga langoi,po,duke mos pasur vend ku te fuste koken,vijoi te endej kuturu.s kaloj shume dhe qatisi dimri…kafshet e pyllit e veshtronin te piklluara. ku do te shkoj rosaku i shemtuar me gjith kete acar?Debora nuk kishte te reshtur.rosaku u fsheh nen nje turre drush dhe aty gjeti nje plak me qenin e saj.-i gjori rosak!sa i shemtuar dhe i lig qenka!-tha plaka dhe e mori e futi ne shtepi.Aty perkujdeseshin per te dhe kjo e bente te ndihej i lumtur.te gjith e donin e qmonin…te gjithe me perjashtim te maqokut smirezi.-sa kohe qe do te jete ky zhuls ketu,-tha me vete maqoku ,mu ska per te ma varur njeri.Erdhi pranvera.plaka e deboi rosakun e shemtuar,ngaqe nuk i sillte dobi:nuk bente vez dhe sikur te mos mjaftonte hante sa per dy vet e po ngjallej ca si shume.Maqoku perfitoj nga ky rast dhe iu kanos:
-shporru!nuk i duhesh kujt!-duke notuar ,rosaku mberiti ne nje liqen ku po laheshin disa mjellma bukuroshe qe i hodhen dhe e pane te kersheritura.sakaq mendoi se mjellmat do ta perzinin duke e qokitur me sqep.ndaj fshehu kryet i ndrojtur mes krahve,kur befas pa te pasqyruar ne uje nje mjellme shume te bukur,qe nuk ishte tjeter vew ai vete.mjellmat rrahen krahet e u ngriten fluturim dhe tok me to fluturoj edhe rosaku.Duke kaluar mbi shtepin e vjeter,rosaket e vegjel ngriten koken dhe thiren te mahnitur:-ah,c mjellma te bukura!