Hasan Tahsini

Hasan Tahsini u lind më 1811 në Sarandë, Shqipëri dhe vdiq më 1881, ishte rilindës, filozof dhe matematikan. Dijetar i shkallës botërore, përveç gjuhës amtare, zotëronte edhe disa gjuhë të huaja.
Ishte njohës i thellë dhe shtjellues i shkencave të natyrës dhe i atyre shoqërore; vëzhgues dhe shkoqitës i dukurive mbi gjithësinë e rruzullimin, themeluesi dhe drejtuesi i të parit universitet shtetëror në sulltanatin osman si dhe i “Shoqërisë së Dijetarëve Shqiptarë apo Kuvendi Shkencor Shqiptar”, institucion që u përdor edhe si universitet.
Kështu, i ndjeri Hasan Tahsini u bë dhe mbeti i pari dhe i vetmi shqiptar që organizoi dhe drejtoi një universitet ndërkombëtar; – atë osman, - si dhe ishte ngritësi dhe drejtuesi i dy nyjeve eprore për diturinë shqiptare: Akademinë e Shkencave dhe universitetin e parë shqiptar në kryeqytetin e atëhershëm të sulltanatit osman, Stamboll.
Ai ishte i pari që mbolli dhe përhapi në sulltanatin osman shkencat e natyrës dhe ligjet e gjithësisë e rruzullimit, psikologjinë etj.. Por, ishte edhe i pari që mbolli dhe përhapi në masë mendimin e krijimit të shtetit të pavarur shqiptar.
Në historinë e kulturës shqiptare të Rilindjes Kombëtare, Hasan Tahsini ka hyrë si një nga figurat më të shquara të shekullit të XIX. Tahsini punoi për alfabetin shqip dhe donte ta kishte të ndryshëm nga alfabetet e gjuhëve të tjera për të treguar personalitetin e popullit të tij.
Tahsini qe mësues i Abdyl, Naim e Sami Frashërit, Vaso Pashës, Jani Vretos, Ismail Qemalit etj.