Gomari dhe sfungjerët

Kohë më parë kripa e detit përshkonte rrugët e botës mbi kurrizin e kafshëve të punës. Kështu që një ditë i takoi një gomari t’i ngarkonin mbi kurriz dy thasë të mëdhenj dhe të rëndë me kripë. Nën këtë peshë ai duhet të kalonte një lumë të vogël.

Ishte në mes të lumit kur rrëshqiti dhe thasët u lagën. Kur arriti të ngrihej në këmbë, mbeti i habitur që thasët peshonin shumë më pak. Natyrisht, kripa ishte shkrirë në ujë, por gomari nuk e dinte dhe mendonte se ishte ndonjë mrekulli e lumit. Disa kohë më vonë, i rastisi ta bënte përsëri të njëjtën rrugë dhe të kalonte të njëjtin lumë dhe pikërisht në të njëjtin vend.

Por, kësaj radhe ngarkesa e tij ishte e ndryshme: kësaj radhe transportonte sfungjerë...

Mbërriti në mes të lumit, bëri sikur rrëshqiti dhe u zhyt deri në grykë. Ai bëri kështu me shpresën që do të ndodhë e njëjta gjë sikur me kripë, dhe se sfungjerët do të shkrihen dhe pesha do të zvogëlohej. Sfungjerët u lagën, duke thithur ujë, dhe gomari i shkretë nuk arriti të ngrihej më. Kurrë më!

Siç e shikoni, duhet ta dish gjithmonë atë që bën, ndryshe e pëson.

Perralla e sheges

Djali I mbretit pak dite para se te martohej I thote te atit do
dal per gjah. I ati -Tani eshte dasma nuk mund te ikesh. Princi- Do vete
e do kthehem ne kohe. Niset, kur duke ecur sheh nje shege ku njera nga
kokrrat ishte me e kuqe dhe shkelqente shume, I afrohet dhe pyet
fshataret si eshte e mundur qe shkelqen keshtu? Mos e keput I thone se
aty ndodhet e Bukura e dheut. Princi -A e keni pare ndonje here?
Fshataret -Po del ndonjehere naten dhe futet prape brenda. Keshtu vendos
te rrije aty dhe te prese ta shohe. I vene nje krevat e rrethojne me
lule dhe vene dy kupa me llokume nje tek koka e nje tek kembet. Shtrihet
dhe ben sikur fle. Naten vone e Bukura e dheut ithote te emes -Nene do
dal. E ema- Jo se po te preku insani (njeriu) nuk te fus me brenda. E
bukura -E ka zene gjumi dhe do dal me kujdes. Hapet shega del e Bukura e
dheut e puth ne balle princin, ha nje llokume tek koka e nje tek kembet
dhe futet brenda. Te nesermen ne mengjes kur zgjohet princi e pyesin -A
e pe? E kupton qe e kish zene gjumi dhe vendos qe do e shohe patjeter
naten e dyte, por ndodh e njejta gje. Naten e trete ndenji me kujdes dhe
kur u afrua ta puthe e kapi. Shega u mbyll ne vend. Ai sheh qe ishte
teper e bukur. I thote qe ta prese se do kthehet dhe niset per ne
pallat. Aty ishte mbushur plot se kishte ardhur dita e dasmes. Mblidhen
dhe fillojne kenget. E bukura e dheut mendon -Po shkoj ne pallat. Vishet
si dervish dhe kapucin e ul shume mbi sy qe te mos e njihnin. Kur afrohet I thote
me ka thirrur princi. Hyn ne dhome ku po e rruanin. Princi e njeh dhe I
thote: nga po vjen baba dervish? -Rruges tende imzot -Po c`pe andej baba
dervish? -Nje te bukur sulltan. -Po c`thoshte baba dervish? -
trendafila manushaqe ne dyshek te zoterise tate me dhe besen e me le dhe
shega me s`me nxe. Ai qeshte dhe thosh -Ma thuaj edhe nje here. Pastaj I
tha orkestres pusho dhe ti futu ne dhome. Ajo u fut. Kur erdhi nusja qe
ishte shme e shemtuar I dhane shume para dhe nxorren me rrobat e
dervishit. E bukura u vesh dhe doli bashke me princin. Te gjthe ngelen
te shtangur sa hije I kishte dhene princi te shoqes. Keshtu u martuan e u
trasheguan.

Perralla atje shendeti tek ne.