"Belinda dhe Perbindeshi"

by **Dardania** Thu 26 Mar 2015, 21:37

Na ishte nje tregtar qe kishte tre vajza,te cilat quheshin Asunta,Karolina dhe Belinda. Ai ishte i pasur dhe jetonte ne qytet. Te gjjthe vinin per te kerkuar vajzat per nuse por Asunta dhe Karolina thoshin se nuk martoheshin me tregtare. Kurse Belinda nuk i fyente por i thoshte se ishte akoma e vogel per t’u martuar.
Nje dite tregtarit i erdhi nje lajm i keq dhe i thane se anija e tij ishte mbytur ne det me te gjitha pasurite qe kishte. Plaku nuk mund ta mbante dot me pallatin qe kishte ne qytet dhe u detyruan te ktheheshin ne fshat e te punonin token.
Te gjithe tregtareve iu be qejfi per Asunten dhe Karolinen,por i vinte shume keq per Belinden sepse ajo ishte shume e sjellshme. Tre djem shkuan ta kerkuan per grua por ajo nuk pranoi sepse donte te ndihmonte te atin me token ne fshat.
Belinda ngrihej cdo mengjes shpejte per te bere punet kurse Asunta dhe Karolina ngriheshin vone dhe nuk preknin asgje me dore.
Nje dite plakut i erdhi nje leter se kishin gjetur anijen dhe kishte shpetuar pak mall. Plaku u nis dhe shkoi ne vendin ku i kishin thene. Por tregtaret qe e kishin gjetur i thane se ai i kishte borxhe dhe malli qe kishte ngelur ishte i tyre.
Pasi bene pak llafe,plaku u detyrua te kthehej mbrapsh. Gjate rruges pa nje pallat te madh dhe u fut brenda. Aty hyri brenda dhe thau rrobat sepse jashte binte shi dhe ishte bere uje. Aty thirri shume here por nuk u pergjigj asnjeri. Pastaj shkoi te flinte gjume ne katin e dyte te pallatit. Kur u ngrit ne mengjes,pa ne karrike nje kostum te mire,ashtu i habitur sic ishte,e veshi dhe doli ne kopeshtin e pallatit. Atje pa nje trendafil te bukur dhe keputi nje per t’ia dhene Belindes sepse ajo i kishte shume qejf trendafilat. Por nga trendafili doi nje perbindesh i shemtuar dhe plaku po drishej vetem kur e shikonte. Pernindeshi i tha:
- Une te ushqej dhe te vesh kurse ti po me vjedh?
Plaku duke u dridhur nga frika,i tregoi te gjithe historine dhe perbindeshi i tha:
- Dua qe Belinden ta sjellesh dhe te rrije ketu me mua ne pallat,perndryshe une do iu perndjek te gjitheve si familje dhe s’do rrini ndonjehere te qete!
Plaku shkoi ne shtepi i dha trendafilin Belindes dhe i tregoi se cfare i kishte ndodhur duke qare. Belinda pranoi te shkonte sepse me mire te sakrifikohej vetem ajo se sa e gjithe familja. Asaj i kishte thene i ati se ai ishte nje perbindesh shume i shemtuar por kur e pa me syte e saj,gati sa nuk i rane te fiket. Dhe keshtu ajo pranoi te rrinte aty dhe i ati iku duke qare ne shtepi.
Ajo shkoi ne darke per te fjetur dhe kur u ngrit ne mengjes kishte deshire te shikonte pallatin. Dhe ne cdo vend ishin te shkruara fjalet: “ketu ti je mbretereshe,cfare te duash do ta kesh.”
Pastaj ajo pa nje trendafil qe here i ngriheshin gjethet e here i uleshin. Kur e pyeti perbindeshin se cfare do te thoshte kjo,ai i tha se kur fletet ngrihen familja jote eshte e gezuar,kur ulen poshte do te thote qe i ka ndodhur dicka e keqe.
Nje dite,gjethet e trendafilit u ngriten shume larte dhe perbindeshi i tha se po martohej motra e saj Asunta. Belinda i kerkoi leje dhe ai i tha qe te shkonte dhe te merrte nje arke me dhurata. Pastaj i dha nje unaze me gure te shndritshem dhe i tha:
- Nese guri zbehet do te thote qe une nuk jam mire dhe duhet te vish me vrap.
Belinda shkoi ne shtepi dhe i dha dhuratat motres. Por ato e pane qe ajo ishte e pasur dhe u bene shume ziliqare sepse Asunta po martohej me nje druvare qe nuk ishte i pasur. Ato ia moren unazen dhe dhe ia mbajten disa dite,vetem kur i bertiti i ati ato u detyruan t’ia kthenin. Kur e pa Belinda gurin,ai nuk kishte me te njejten ngjyre por ishte i zbehur. Vrapoi menjehere ne shtepi dhe e gjeti perbindeshin shume te lodhur. Ai i tha se po te ishte vonuar edhe pak,do ta kishte gjetur te vdekur. Pastaj i tha nese donte te martohej me te,por Belinda u tha:
- Une kam shume respekt per ty. Edhe pse je nje perbindesh ke nje zemer me te mire se njerezit. Por nuk mund te martohem me ty.
Gjyshja:- Disa dite me vone,gjethet e trendafilit ishin ngritur perseri dhe perbindeshi i tha se po martohej motra tjeter Karolina. Perbindeshi e lejoi te shkonte dhe i tha qe te mos vonohej shume. Por motrat qe ishin shume ziliqare ia moren perseri unazen dhe ia kthyen pas disa ditesh,dhe kur ajo e pa,guri ishte zbehur me shume se heren e pare. U kthye menjhere ne pallat dhe e gjeti perbindeshin te nxire nga fytyra,dhe ai i tha:
- Po te ishe vonuar edhe pak,do me kishe gjetur te vdekur.
Disa jave me vone,gjethet e luleve ishin varur dhe perbindeshi i tha se babai i saj ishte shume semure,gati per te vdekur. Ajo iu lut qe perbindeshi ta lejonte te shkonte dhe u betua se nuk do vonohej shume. Ai e donte shume Belinden dhe e lejoi qe te shkonte.
Kur Belinda shkoi ne shtepi dhe i ati e pa prane shtratit,u be menjehere mire. Por ajo e la nje here unazen ne lavaman dhe nuk e gjeti me. Deri sa motrat ia kthyen pas disa ditesh. Dhe kur pa gurin e unazes,ishte bere i gjithe ngjyre e zeze.
Belinda vrapo me vrap ne pallat dhe uleriste me ze te larte por asnje nuk i pergjigjej. Kur shkoi prane lules,atje e gjeti te shtrire perbindeshin dhe zemra i rrihte shume ngadale. Pak nga pak zemra po i pushonte dhe Belinda me lot ne sy,i tha:
- Perbindesh,po te vdesesh ti do te vdes edhe une! Oh,nese ti do te jetoje une do te martohesha me ty per te te gezuar!
Befas pallati u ndricua nga nje drite e forte,trupi i perbindeshit u zhduk dhe aty para syve te vajzes u shfaq nje kavalier i bukur,i cili u perkul dhe i tha Belindes:
- Faleminderit Belinda ime,me clirove.
- Po une dua perbindeshin,- tha Belinda. – Kush je ti?!
Kavalieri u ul ne gjunje,i kapi njeren dore dhe i tha:
- Une jam perbindeshi,por me kishin bere nje magji dhe nese nje vajze nuk do pranonte te me merrte ashtu i shemtuar si isha,do te mbetesha perbindesh pergjithmone.
Djali ishte mbreti i atij pallatit. Ai mori ne shtepi dhe te atin,i cili e perqafoi vajzen e tij te dashur. Ndersa motrat rrinin te porta te ngrira si statuja.
Djali u martua me Belinden dhe e beri nje mbretereshe. Dhe keshtu jetuan te lumtur.

"NASTRADINI"