"Rosaku i Shëmtuar dhe shqiponja e Fortë"

Rosa meme nxori jashte per here te pare bibat e saj. Por para se te dilte vuri re se veza me e madhe nuk kishte celur. Po e provoj ta ngroh dhe nje dite - mendoi ,dhe ashtu beri. Te nesermen nga veza e madhe doli nje rosak qe ishte ndryshe nga te tjeret. Ai ishte me i madh ,me qafe me te gjate ,pothuajse pa pupla fare dhe shume i shemtuar. Rosa deshi ta largonte nga çerdhja e saj por perseri nderroi mendje se i erdhi keq. Diten kalonin dhe rosaku haste ne veshitresi per shkak te paraqitjes te tij ngdryshe nga rosaket e tjere. Per kete shkak asnje nga vellezerit dhe motrat e tij nuk pranonin te luanin me te. E tallnin sa here e shikonin cdo dite dhe i thoshin:

iii sa qafe te gjate qe ka!

iiiii sa bisht te madh!

iiii sa pak pupla!

Rosaku e ndejnte veten shume fatkeq dhe perpiqej qe te mos e shikonin te tjeret. Gjithmone pyeste veten pse ishte ndryshe nga rosaket e tjere. Ai luante vetem ,hante vetem dhe sa here qe shikonte dike tjeter ne liqen ai fshihej. Pas disa kohesh ai gjeti dhe nje fole te braktisur dhe nisi te jetonte aty duke ju qendruar larg shpendeve te tjere te liqenit ,qe te shpetonte nga talljet e tyre. Kaluan dite ,jave e muaj . Nje dite rosaku del nga foleja pasi e kishte marre uria, kur sheh ne liqen disa mjelma . OOO sa shpende te bukur - tha rosaku dhe per momentin harroi te fshihej sic bente gjithmone. U nis drejte tyre me nje deshire te madhe per t’i folur. Njera nga mjelmat u foli te tjerave: Shikoni,shikoni qenka nje mjelme e re ne liqen. Rosaku pa qe u drejtuan atij ,uli syte ne ujin e liqenit si pasqyre dhe aty pa qe ai ishte shnderruar ne nje mjelme te re dhe te bukur. Tani e kuptoi pse ishte ndryshe nga te tjeret.

Njehere e nje kohe na ishte nje familje e cila ishte shume e varfer . Ajo jetonte vetem duke shitur mollet e arta qe i merrte nga nje peme qe kishte ne oborr. Por nje vit po ndodhte dicka shume e tmerrshme per kete familje. Nje shqiponje e madhe dhe e frikshme vinte c'do nate dhe merrte nga nje frut prej pemes se rralle. Babai ishte shume i merzitur ,por ai ishte shume plak dhe kjo shqiponje ishte e forte per te. Ai mblodhi tre djemte e tij dhe i tha:

Bijte e mi,shqiponja po na i merr te gjitha frutat e arte qe kemi dhe po vazhdoi keshtu nuk do te na ngelet asnje frut dhe ne nuk do te kemi me se te ushqehemi.

Qerosi u ngrit dhe foli : - Me ler mua o At te marr shpaten time dhe te bej roje kete nate dhe ta vras kete shqiponje te poshter. Vellezerit e tij filluan te qeshnin me te madhe :

Ahahahaa po rri mor aty dhe fli gjume te rritesh se je i vogel.

Vellai i madh foli dhe tha:-Do te ruaj une kete nate dhe do shikoni qe do e vras shqiponjen. Dhe ashtu u be. Pasi u erresua dhe u be nate ai mori shpaten e tij dhe u ngjit lart ne peme. Oret kalonin dhe ate e zuri gjumi.Kur erdhi shqiponja dhe e pa qe po flinte e vrau ate mori frutin e arte dhe iku.

Te nesermen vellai i dyte foli dhe tha se do e ruante ai shqiponjen dhe do e vriste. Sapo u be nate ai mori shpaten e tij dhe vendosi te mos flinte qe mos ta pesonte si vellai i tij. Por...pak kohe dhe ate e zuri gjumi .Shqiponja erdhi dhe po ashtu si me vellain e madh ,e vrau dhe vellain e dyte , mori dhe nje tjeter frut prej pemes dhe iku. Te nesermen Babai dhe Qerosi ishin shume te merzitur per humbjen e vellezerve Qerosi i tha te atit se e dinte qe ishte i vogel por u betua se nuk do e zinte gjumi dhe do e vriste ate shpend te mallkuar. Babai ishte shume plak dhe nuk mund te ngjitej ne peme prandaj e lejoi Qerosin qe te bente roje ate nate. Erdhi nata dhe Qerosi mori shpaten e tij te mprehte dhe u ngjit ne peme. Por ai u tregua me shume i zgjuar se vellezerit e tij dhe kishte marre me vete nje gjilpere . Sapo e shikonte qe po e zinte gjumi ai shponte veten,dhe keshtu gjumi largohej menjehere.

Erdhi mesnata dhe Qerosi pa shqiponjen qe po afrohej. Atehere ai nxori shpaten e tij dhe thirri:

Eja o shpend i mallkuar se do ta kepus koken.

Por shqiponja ishte me shpejte e me e forte se Qerosi. E vrau edhe ate ,mori frutin e fundit qe kishte ngelur ne peme dhe iku.