Pata-Mjellmat....

by **Dardania** Fri 03 Apr 2015, 23:11

Na ishin nje here nje burre dhe nje grua. Ata na kishin nje vajze dhe nje djale te vogel.
- Bija ime, - i thote nje dite e ema, - ne do shkojme ne pune. Ruaje vellackon! Behu vajze e mbare dhe mos dil nga oborri i shtepise se do te blejme shume gjera te bukura.
Babai me nenen shkuan ne pune kurse vajza harroi fare se cfare i kishte thene e ema; e leshoi vellain ne barin poshte dritares dhe doli ne rruge te luante per t’u zbavitur.
Aty fluturuan pata-mjellmat,e moren djalin ne shpine dhe u larguan.
Kur vajza u kthye tek vendi ku kishte lene vellain,ai ishte zhdukur. E hutuar ajo filloi ta kerkonte sa ketej e sa andej por ishte e kot! E thirri ne emer me dhjetra here dhe qante me te madhe, i tha se do e pesonte keq nga babai dhe nga nena por vellai nuk pergjigjej.
Doli me vrap ne fushe te hapur dhe mezi mundi te dallonte se si larg ne qiell po fluturonin pata-mjellmat. Pas pak ato u zhduken pas pyllit te dendur. Atehere i shkoi ndermend se ato do ia kishin rrembyer vellain. Per pata-mjellmat cfare nuk tregohej prej kohesh,thuhej se per shume kohe ato dilnin dhe rrembenin femije te vegjel.
Vajza i ndoqi nga mbrapa,vrapoi sa vrapoi dhe para syve i doli nje sobe. Vajza e pyeti se ku kishin shkuar pata-mjellmat por soba i tha:
- Ha nje here nje byrek prej thekre dhe ta them une.
- Une nuk kam ngrene byrek prej gruri ne shtepi,jo te ha byrek prej thekre.
Soba nuk i tha asnje fjale,atehere vajza vazhdoi rrugen me tej dhe perpara i doli nje molle.
- A me thua moj molle,ku fluturuan pata-mjellmat? – e pyeti vajza.
- Ha nje here mollcina e mia pastaj do ta them! - ia ktheu molla.
- Une te babai nuk kam ngrene as mollet e kopeshtit! – tha vajza.
As molla nuk i ktheu pergjigje. Atehere vajza vrapoi me tej dhe arrin te nje lume qumeshti me brigje beshameli. E pyet lumin per pata-mjellmat dhe ai i thote:
- Pi nje here bashamelin tim me qumesht dhe pastaj ta them.
- Une ne shtepi nuk ha as ajke, - ia kthen vajza.
Vrapoi sa vrapoi vajza neper fusha e pyje,filloi te binte nata dhe nuk kishte rruge tjeter vetem te kthehej ne shtepi. Papritur sheh nje shtepi te ngritur mbi nje kembe pule dhe me nje dritare qe vertitej sa ketej-andej.
Ne shtepi rrinte nje shtrige qe tjerr lesh. Kurse ne qilim qendronte vellai i saj qe luante me molle te argjendta. Vajza hyri ne shtepi dhe e pershendeti plaken,ndersa ajo ia ktheu:
- Pershendetje moj bije! Perse ke ardhur ketej?
- Kam bredhur neper mocale e keneta,fustanin e kam te lagur dhe erdha te ngrohem pak,- i tha vajza.
Shtriga i tha te tirrte lesh dhe vete doli. Teksa vajza po punonte,poshte sobes doli nje mi dhe i tha: - Me jep nje kafshate se do te te them dicka te mire.
Vajza i dha nje kafshate buke dhe miu i tha se shtriga ka shkuar te ndeze furren,po e ben gati sepse do ta pjeke dhe ta haje.
Vajza ngriu ne vend dhe filloi me te qare por miushi i foli perseri:
- Mos prit me por merr vellain dhe ik,kurse une po tjerr lesh ne vendin tend.
Atehere vajza mori vellain dhe iku me vrap. Shtriga vjen te dritarja dhe pyet:
- Po vazhdon te tjerresh moj vajze?
- Po tjerr gjyshe,po tjerr... – i pergjigjet miushi.
Shtriga e beri gati furren dhe shkoi per te marre vajzen,por ne shtepi nuk kishte njeri dhe ajo thirri me ze te larte dhe e nevrikosur:
- Pata-mjellma! Ndiqini motren me te vellane dhe sillini ketu!
Motra me te vellane arriten deri te lumi i qumeshtit. Hedh syte dhe shikon qe po i afrohen pata-mjellmat dhe i thote lumit qe ta fshihte. Por lumi i thote:
- Po te pish beshamelin tim do te te fsheh.
Vajza e piu dhe e falenderoi. Lumi e mori dhe e fshehu nen bregun prej beshameli.
Pata-mjellmat nuk e vune re dhe vazhduan te fluturonin me tej.
Vajza vrapoi perseri me te vellane ne krahe por pata-mjellmat u kthyen dhe po i vinin perballe,edhe pak dhe do i shihnin. Kur atje afer ishte pema e molles dhe vajza i tha qe ta fshihte,por molla i tha:
- Do te fsheh vetem po te hash mollickat e mia.
Vajza hengri nje me te shpejte dhe e falenderoi. Atehere molla e mbulon me deget e saj dhe e fshehu midis fleteve te gjelberta.
Pata-mjellmat nuk e vune re dhe u larguan me tej,
Vajza filloi perseri te vraponte. Nuk i kishte mbetur edhe shume rruge dhe vajza po vraponte me sa kishte fuqi. Por pata-mjellmat i vune re,u leshuan fluturimthi duke rrahur krahet e duke gagaritur dhe u duk sikur do ia shkepusnin vellane nga duart. Por vajza arriti deri te soba dhe i tha ta fshihte,ndersa soba i tha:
- Do te fsheh vetem po hengre byrekun tim prej thekre.
Vajza e hengri shpejte byrekun dhe bashke me te vellane u struk brenda ne sobe dhe qendroi te shikonte nga dera e vogel.