Pela Cilane....

Na ishte nje here nje plak qe kishte tre djem. Te medhenjte merreshin me ekonomi dhe ishin doreleshuar,kurse i vogli ishte ndryshe,atij i pelqente te shkonte ne pyll per kerpudha,ndersa kur shkonte ne shtepi rrinte prane sobes.

Erdhi koha qe plaku te mbyllte syte. Atehere thirri djemte prane dhe i porositi:

- Kur te vdes,duhet te vini tre nete rresht te varri dhe te me sillni per tengrene.

Pasi plaku mbylli syte ata e varrosen. Erdhi nata e pare dhe djalit te madh i takonte te shkonte te varri,por ia pertonte,kishte dhe pak frike edhe i tha vellait te vogel:

- Me zevendeso per kete nate se do te blej nje kulac te embel.

Ai pranoi,mori buken dhe shkoi te varri i te atit. Ne mes te nates dhe u u hap,babai doli e tha:

- Djali im i madh je? Cfare kemi ndonje gje te re andej? Si shkojne punet?

- Une jam,djali yt. – i tha i vogli. – Mos ki merak se cdo gje shkon mire.

I ati hengri buke dhe u fut prape ne varr. Kurse djali mori rrugen per ne shtepi. Rruges ndaloi dhe mblodhi kerpudha. Kur arriti ne shtepi vellai i madh e pyeti si shkoi dhe ai ia tregoi te gjitha,se babai ishte ngritur dhe hengri deri sa u ngop.

Erdhi nata e dyte. Po edhe vellai i mesem pertonte ose kishte dhe pak frike edhe i tha vellait te vogel budalla qe te shkonte se do i jepte nje pale kepuce te mira.

Keshtu ai mori buken,shkoi perseri te varri i te atit dhe u ul poshte po priste. Ne mes te nates dheu u hap dhe i ati e pyeti nese ishte djali i mesem dhe per te rejat qe kishin ndodhur.

- Une jam,yt bir. Cdo gje shkon mire,mos u bej merak. – u pergjigj djali i vogel.

I ati hengri buke sa u ngop dhe u fut perseri ne varr. Djali u kthye per ne shtepi dhe rruges ndaloi per te mbledhur kerpudha. Kur arriti ne shtepi vellai i mesem e pyeti cfare kishte ndodhur dhe ai ia tregoi te gjitha.

Naten e trete,vellai i vogel i tha te shkonin ata qe ai te bente pak pushim,por ata i thane:

- Cfare thua keshtu? Ti tani u mesove,shko vete me mire.

Dhe keshtu ai u ngrit dhe shkoi perseri. Ne mesnate babai doli nga varri dhe e pyeti:

- Djali im i vogel je? Te gjithe mire jane?

- Une jam,djali yt i vogek dhe cdo gje shkon shume mire. – u pergjigj djali.

I ati hengri buke sa u ngop pastaj i thote:

- Vetem ti ma degjove fjalen dhe erdhe tre nete rresht ketu ne varrin tim. dil tani ne fushe dhe thirr: “eja ketu o pele cilane”. Pastaj hyr nga veshi i djathte dhe dil nga i majti. Keshtu do behesh nje trim i madh.

Dhe keshtu djali i vogel u pershendet me te atin,mblodhi kerpudha dhe u kthye ne shtepi te vellezerit. Ata e pyeten si shkoi dhe ai i tha:

- Shkoi shume mire dhe babai tha te mos shkojme me ne varrin e tij.

Ne kete kohe mbreti kishte nxjerre lajmesin te thoshte: te gjithe trimat e rinj,beqare e te pamartuar,te vijne ne oborrin e mbretit. E bija e tij e Bukura e Dheut ka porositur t’i ndertojne nje kulle me dymbedhjete kollona e dymbedhjete kate. Ajo do te prese ne majen e kulles dhe ai qe do kerceje aq shume me kalin e tij dhe do ta puthe ne buze,mbreti do i jape vajzen per grua dhe gjysmen e mbreterise. Te jete i cfaredo shtrese,i pasur ose i varfer.

Kur degjuan kete lajm,dy vellezerit e medhenj u bene gati per te shkuar atje. Bene gati kuajt,u veshen e u krehen. Kur i tha vellai i vogel te shkonte dhe ai,ata i thane:

- Per cfare te duam ty me vete,te na qeshin njerezit? Shko mblidh kerpudha dhe rri pas sobes se vetem ate pune di te besh ti.

Kur ata u larguan,vellai i voge budalla thirri pelen ashtu sic i kishte thene i ati. I hyri nga veshi i djathte e doli nga i majti dhe u nje djale i bukur dhe trim. Dhe u nis me shpejtesi ne pallatin e mbretit. Atje ishin mbledhur te gjithe trimat e mbreterise ne mesin e tyre ndodheshin edhe dy vellezerit e tij te medhenj.

Te gjithe filluan te kercenin shume larte por deri ne katin e dhjete arrinin. Pastaj kercyen edhe vellezerit e tij por nuk ishin ne gjendej ete arrinin deri te princesha.

Kur i erdhi radha vellait te vogel,pela cilane mori nje vrull prej disa metrash dhe kerceu deri ne katin e dymbedhjete ku ndodhej e Bukura e Dheut. Djali e puthi ne buze dhe ajo i gjuajti me unaze ne balle edhe i la nje shenje. Por sapo zbriti ne toke djali u zhduk dhe nuk la asnje gjurme.

Vellezerit e tij u kthyen ne shtepi dhe ai ndodhej si gjithmone prane sobes. Ata filluan t’i tregonin se cfare kishte ndodhur dhe ai i tha:

- Po sikur te jem une ai djali qe puthi princeshen?

Ata qeshen me te madhe dhe i thane se nje budalla si ai nuk mund te ishte aq trim.

Pas disa ditesh,mbreti beri nje feste dhe i ftoi te gjithe njerezit e mbreterise,te pasurit e te verferit. Vellezerit e medhenje u rregulluan dhe u bene gati te niseshin. Vellai i vogel i tha te shkonte dhe ai por ata i thane se nuk duan te turperohen para njerezve.

Ata shkuan para dhe vellai i vogel shkoi vetem dhe u ul ne nje cep te tavolines. Princesha po i merrte te gjithe me radhe dhe kur arriti te i fundit,pa qe ai kishte lidhur ballin me shami. Kur e pyeti perse e kishte lidhur,ai i tha se ishte vrare. Ajo ia zgjidhi shamine dhe pa shenjen e

unazes qe i kishte lene diten kur ai e puthi.

Kur vajza i tha te atit,mbreti i tha se ai trimi qe e puthi nuk ishte aq i piset sa ky.

Djali kerkoi leje te ngrihej. Shkoi jashte dhe thirri pelen cilane,i hyri nga veshi i djathte dhe doli nga i majti edhe pastaj u fut perseri ne pallat. Te gjithe u mahniten,ai ishte bere nje djale i paster dhe i bukur. Atehere u martua me te Bukuren e Dheut dhe pas dasmes mori edhe gjysmen e mbreterise e jetoi i lumtur ne pallat me gruan e tij.